ΝΕΦ 256: ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΡΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΙΙ (1914 κ.ε.) (6 ECTS)
Νεωτερική πεζογραφία
Η πορεία προς το ιερό για την εποχή στοιχείο του «εγώ» θα πάρει πολλά εκφραστικά μονοπάτια στην ευρωπαϊκή αφηγηματική σκηνή στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα: φωβισμός, εξπρεσσιονισμός, νεοσυμβολισμός, υπερρεαλισμός αποτελούν προσπάθειες δημιουργίας νέων οπτικών συλλήψεων του κόσμου, με αφετηρία τα δεδομένα της εσωτερικής εμπειρίας. Το μυθιστόρημα συμμετέχει ενεργά· η θεματική του ανανέωση, έκδηλη στα χρόνια του Μεσοπολέμου, είναι φυσικό να υπαγορεύει την ανανέωση των εκφραστικών του μέσων. Αν λο ιπόν το σημείο τομής στην ευρωπαϊκή πεζογραφία τοποθετείται εκεί γύρω στα χρόνια του Α ́ Παγκοσμίου Πολέμου, στην Ελλάδα με την αναμενόμενη χρονική καθυστέρηση θα πρέπει να τοποθετηθεί στην αξονική δεκαετία του 1930. Χαρακτηριστικά του νεωτερικού πεζού λόγο υ θα μπορούσαν ενδεικτικά να αναφερθούν η απογύμνωση του αφηγητή από την θεϊκή παντογνωσία, η απώλεια της της χρονικής και ιστορικής ακολουθίας και η αδιαφορία για την αλληλουχία και τη συνοχή, η τυχαία συρραφή του αναμνηστικού υλικού, η ελλειπτικότητα των προσώπων, η αυτοαναφορικότητα και η μεταγλωσσική λειτουργία. Σ’ αυτό το πλαίσιο στο μάθημα θα εξεταστούν κείμενα των Μ. Αξιώτη, Γ. Σκαρίμπα, Ν.Γ. Πεντζίκη, Μ. Λυμπεράκη, Τ. Γκρίτση Μιλλιέξ, Ν. Καχτίτση, Β. Βασιλικού, Γ. Χειμωνά, Αλ. Κοτζιά και Θ. Βαλτινού
Δελτίο μαθήματος (ΜΟΔΙΠ) elearning