ΝΕΦ 252: ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ IV (1930–σήμερα) (6 ECTS)
Η αλληγορίαστη νεότερη ελληνική ποίηση
Ως μια ευρέως διαδεδομένη αφηγηματική τεχνική, η αλληγορία έχει καταγωγή θρησκευτική και φιλοσοφική αλλά μπορεί να ενσωματωθεί και να υπηρετήσει τις ανάγκες και τουςσκοπούς οποιουδήποτε λογοτεχνικού είδους ή γένους, κυρίως γιατί, για πολλούς θεωρητικούς και κριτικούς της λογοτεχνίας, απεικονίζει σύνθετες ιδέες και έννοιες με τρόπο πουνα είναι εύληπτος στους αναγνώστες· για άλλους, όμως, η αλληγορία είναι μια εκτενής, μια συνεχόμενη μεταφορά που αντιστέκεται στον μονοσήμαντο προσδιορισμό του νοήματος ενός κειμένου. Κύριος σκοπός του μαθήματος είναι να εξεταστούν όψεις της αλληγορίας στη νεότερη ελληνική ποίηση, με έμφαση σε ποιητές και ποιήματα των δύο πρώτων μεταπολεμικών Γενιών και με χρονικό άνυσμα τα έτη 1944–1974. Αρκετοί από τους μελετητέςκαι τους φιλολόγους συμφωνούν ότι οι ποιητές της περιόδου αυτής ενίσχυσαν τη ρεαλιστική έκφραση, γιατί ανέπτυξαν στενούς δεσμούς ανάμεσα στην Ιστορία, στο πολιτικό βίωμα, στην ιδεολογική υπερφόρτιση και στην ποιητική πραγματικότητα, με συνέπεια η αλληγορία με τα υπόλοιπα είδη της να μην ευδοκιμήσουν ιδιαίτερα. Ωστόσο, η διαπίστωση αυτή θα μπορούσε να επανεξεταστεί. Για τις ανάγκες του μαθήματος θα χρησιμοποιηθεί ένα αντιπροσωπευτικό όσο και εκτενές corpus κειμένων ποιητών που γραμματολογικά εντάσσονται στην Πρώτη Μεταπολεμική Γενιά και στη Γενιά του 1960.
Δελτίο μαθήματος (ΜΟΔΙΠ) elearning