Παπαναστασίου Γιώργος
Γεννήθηκα στην Κοζάνη, στις 21 Nοεμβρίου 1965. Είμαι πτυχιούχος του Τμήματος Φιλολογίας του Α.Π.Θ. (1988), όπου παρακολούθησα επίσης μεταπτυχιακές σπουδές, τις οποίες ολοκλήρωσα στην École Pratique des Hautes Études του Πανεπιστημίου της Σορβόνης στο Παρίσι (1993). Εκπόνησα διδακτορική διατριβή στο Tμήμα Φιλολογίας του A.Π.Θ., και ανακηρύχθηκα διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής το 2001.
Η επαγγελματική μου σταδιοδρομία ξεκίνησε από το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών (Ίδρυμα Μ. Τριανταφυλλίδη) του Α.Π.Θ. (1991), στο οποίο το 1999 εκλέχθηκα διευθυντής, θέση την οποία κατέχω ως σήμερα. Συνεργάστηκα επίσης με το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας (κυρίως 1998-2000, 2011-2013).
Στο Τμήμα Φιλολογίας του Α.Π.Θ. εκλέχθηκα λέκτορας (2002), επίκουρος καθηγητής (2008), αναπληρωτής καθηγητής (2015) και καθηγητής (2022), με αντικείμενο την «Ιστορική Γλωσσολογία με ειδίκευση στην Iνδοευρωπαϊκή Γλωσσολογία». Διδάσκω σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο, μαθήματα σχετικά με την Iστορία της ελληνικής γλώσσας, την Ιστορική γραμματική της ελληνικής, την Ινδοευρωπαϊκή γλωσσολογία» κ.ά. Τα ενδιαφέροντά μου καλύπτουν επίσης τη νεοελληνική και την αρχαία ελληνική διαλεκτολογία, τη νεοελληνική ορθογραφία κτλ.
Έχω συμμετάσχει σε αρκετά ελληνικά και διεθνή συνέδρια με θέμα την ελληνική γλώσσα, έχω δώσει πολλές διαλέξεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με παρόμοια θέματα, και έχω δημοσιεύσει τρία βιβλία και πολλά άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά, πρακτικά συνεδρίων κτλ. Το βιβλίο μου Nεοελληνική ορθογραφία: ιστορία, θεωρία, εφαρμογή έλαβε το βραβείο της Aκαδημίας Aθηνών 2009 για έργο που αφορά τη μελέτη της ελληνικής γλώσσας. Είμαι επίσης συνεπιμελητής της ελληνικής μετάφρασης του Ετυμολογικού λεξικού της αρχαίας ελληνικής: ιστορία των λέξεων του P. Chantraine, όπου συνέγραψα ένα εκτενές Παράρτημα για τη διαδρομή του αρχαίου ελληνικού λεξιλογίου (επιβιώσεις και αναβιώσεις) ως τη νέα ελληνική. Είμαι επίσης συνεκδότης της σειράς «Ελληνική γλώσσα: συγχρονία και διαχρονία» του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών.