ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΙ ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Christiane Bongartz (University of Cologne)
Alexis Kalokerinos (University of Crete)
Marilyn Martin-Jones (University of Birmingham)
Christiane Bongartz (University of Cologne)
Doing it all: language and (multi-)literacy development in child L2 acquisition
This talk addresses how young L2 learners (ages 6-14) in immersion education settings cope with the double challenge of developing L2 proficiency while also developing literacy in both their L1 (English) and their L2 (French, German). Drawing on oral data obtained from proficiency testing (Student Oral Proficiency Assessment) and from matched writing tasks, I explore how fluency and accuracy develop in both oral and written production. Given the apparent residual L1 influence in the performance of even advanced L2 learners, I suggest how input may have to be scaffolded to promote accuracy, and how orality and textuality may be used to do so.
Aλέξης Καλοκαιρινός (Πανεπιστήμιο Κρήτης)
Γλώσσα και ιδεολογία: Ιστορικοθεωρητικές προϋποθέσεις για μια συζήτηση
Πέρα από τον θεσμικό ακαδημαϊκό προσδιορισμό, οι γλωσσολόγοι δε σχηματίζουμε μια ενιαία κοινότητα. Μάλλον, συμμετέχουμε σ’ έναν αστερισμό κοινοτήτων. Κατά βάση, δυσκολευόμαστε να συμφωνήσουμε σ’ έναν ορισμό του αντικειμένου μας, της γλώσσας. Όσοι από μας θεωρούν την επαγγελματική τους ενασχόληση απρόσμεικτη από την ιδεολογία, διεκδικούν πιο σθεναρά τη συμμετοχή τους στις επιστήμες. Όσοι συνυπολογίζουν τα ζητήματα της ιδεολογίας, κινδυνεύουν να χαρακτηρισθούν περισσότερο ως scholars παρά ως scientists, παρά τις ενδεχόμενες διαμαρτυρίες τους. Υπάρχουν, βέβαια, και αρκετές ενδιάμεσες περιπτώσεις.
Στην ανακοίνωση αυτή θα επιχειρήσω μια στοιχειώδη ανασυγκρότηση του ιστορικού υποβάθρου των σύγχρονων λόγων περί γλώσσας, που δεν αρθρώνονται μόνο από γλωσσολόγους αλλά και από άλλους συμμετέχοντες στη δημόσια σφαίρα. Οι λόγοι αυτοί φέρουν παραδοχές του συγκροτησιακού χαρακτήρα της γλώσσας για την ταυτότητα του ανθρώπου ως μη αναγώγιμης υποκειμενικότητας, ή ως μέλους μιας συλλογικότητας, ή ως βιολογικού είδους, ή ακόμα για τον υπερβατολογικό ορίζοντα μιας φαινόμενης (μόνο) ‘ανθρωπινότητας’. Υποθέτω ότι η κοινή τους καταγωγή βρίσκεται στην ανατίμηση της γλώσσας που συντελείται στη Νεωτερικότητα. Για την ανάπτυξη της υπόθεσης χρειάζεται να συνυφανθούν τουλάχιστον δύο νήματα: αφενός της μετάπλασης των συνειδήσεων κατά την ανάδυση των εθνικών κρατών, αφετέρου της διαδρομής του ορθολογικού φιλοσοφικού στοχασμού στις δύο συνιστώσες του, της νοησιαρχίας και του εμπειρισμού, και ιδιαίτερα στη διαχείριση των αποριών της καντιανής Κριτικής από τους ρομαντικούς, τους ιδεαλιστές και τους επιγόνους τους.
Στην ύφανση πρέπει να ληφθεί υπόψη και η προϊούσα συγκρότηση των πεδίων των επιστημών, που θέτει υπό κρίση την ανατίμηση της γλώσσας, την ίδια στιγμή όπου η συγκροτούμενη γνώση για τη γλώσσα αξιώνει την είσοδό της στο χώρο της επιστήμης. Στη διαδρομή, που δεν είναι ευθύγραμμη, θα επισημανθούν αμφιθυμίες και αμφιγνωμίες για τη γλώσσα που διέσχισαν μερικούς αιώνες για να κληροδοτηθούν στον 20ο. Ως αποτέλεσμα περισσότερων, και κάποτε αντίρροπων, παραγόντων, η γλώσσα αναδέχεται τα ιδεολογικά φορτία της Νεωτερικότητας. (Γιατί τα φορτία χαρακτηρίζονται ‘ιδεολογικά’ πρέπει να αποτελέσει μέρος της ίδιας συζήτησης).
Η σημερινή κατάσταση του στοχασμού για τη γλώσσα, μετά τη ‘γλωσσική στροφή’ και το δομισμό, καθώς και του γλωσσοκεντρικού στοχασμού των ανθρωπιστικών σπουδών, ίσως μπορεί να τεθεί κάτω από το φως παλαιότερων ανησυχιών που δεν μας εγκατέλειψαν ολότελα, αλλά υποτείνουν τις στάσεις μας με αφανείς ιστορικούς προσδιορισμούς.
Marilyn Martin-Jones (University of Birmingham)
New times, new literacies: Implications for the ‘design’ of language education
In research on education in multilingual settings, there has been an enduring concern with the local ‘funds of knowledge’ (Gonzales et al., 2004) that students bring to the learning process in the classroom from their local life worlds. This concern has been especially evident in research on bilingual and multilingual literacy. In this field, there has been a sustained focus on the particularities of literacy socialization and literacy practices (including the use of different writing systems) in local family and community contexts and on the ways in which the literacy repertoires, values and practices of children and young people are shaped in these local contexts. The emphasis has been on: (1) the plural, culturally embedded and socially situated nature of the literacies in such contexts; (2.) the need to raise the awareness of local educational practitioners about the diverse experiences with literacy represented among the students in their classes.
However, over the last two decades, the communicative landscape around us has been transformed, due to the advent of new technology and the globalised spread of new technoscapes (Appadurai, 1990). There has been a diversification of communication media, of digital artefacts (such as new software) and of textual resources (new genres, such as web pages and blogs) and these have all opened up new affordances for literacy, in different languages, in local life worlds. Global literacies are increasingly bound up with local literacies in different domains of life. Young people are at the forefront of these changes. While still engaging with a range of print literacies, they are also exploring the potential of screen literacies, using new media and trying out new genres. Many have become adept at combining images, colour and sound with words and exploiting the facilities opened up by the computer screen for integrating modes of meaning making – for achieving multimodality – in different languages.
In this paper, I review some of the insights we have gleaned from recent ethnographic research with young bilinguals on the ways in which global and local literacies are intertwined in their everyday lives outside the classroom and on the ways in which such young people draw on new media and on the linguistic and semiotic modes available to them to construct and cultivate peer group networks and to negotiate different identities and relationships. I will then go on to consider the implications for bilingual pedagogy, arguing that, in these new times of multilingual, multimodal and multi media communication, we need to find new ways of conceptualising our uses of texts in different languages in the classroom and new ways of leveraging ‘funds of knowledge’ from young people’s life worlds to support their language learning and their learning across the curriculum.
References
Appadurai, A. (1990) Disjuncture and difference in the global cultural economy. In M. Featherstone (ed.) Global culture: nationalism, globalization and modernity. London: Sage
Gonzalez, N., Moll, L. and Amanti, C. (2004) Funds of knowledge: theorizing practices in households and classrooms. Mahwah, N.J: Lawrence Erlbaum.