Μικέ Μαίρη
Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας (ΑΠΘ). Τα ενδιαφέροντά της στρέφονται γύρω από την ιστορία, τη θεωρία και την ερμηνεία κειμένων κυρίως του 19ου και του 20ου αιώνα. Έχει, μεταξύ άλλων, γράψει τα βιβλία: Το λογοτεχνικό περιοδικό Ο Κύκλος (1931-1939, 1945-1947), διδ. διατριβή (ΑΠΘ 1988), Η “Βάρδια” του Νίκου Καββαδία: Εικονογραφήσεις και μεταμορφώσεις (1994), Μέλπω Αξιώτη: Κριτικές περιπλανήσεις (1996), Μεταμφιέσεις στη νεοελληνική πεζογραφία (19ος-20ος αι.) (2001), Μέλπω Αξιώτη, Ποιήματα (επιμ. 2001) Έρως (αντ)εθνικός. Eρωτική επιθυμία και εθνική ταυτότητα τον 19ο αιώνα (2007), Αλληλογραφία Νίκου Καββαδία–Μ. Καραγάτση (2010), Εναρμόνιον κράμα: Δοκίμια για την πεζογραφία (2012), Μέλπω Αξιώτη, Ρεπυμπλίκ-Βαστίλλη (εισ.-επιμ. 2015), Γιάννης Ρίτσος Μέλπω Αξιώτη. Καταραμένα κι ευλογημένα χαρτιά. Σπαράγματα αλληλογραφίας (1960-1966), (2015) Δοκιμασίες. Όψεις του οικογενειακού πλέγματος στο νεοελληνικό μυθιστόρημα 1922 – 1974 (2019), Ανθεκτική εκκρεμότητα. Ο μύθος της Πασιφάης σε νεοελληνικά λογοτεχνικά κείμενα του 20ού αιώνα (2022). Έχει συνεπιμεληθεί τους τόμους Ο λόγος της παρουσίας. Τιμητικός τόμος για τον Παν. Μουλλά (2005), Παλίμψηστο Καβάλας. Ανθολόγιο μεταπολεμικών λογοτεχνικών κειμένων (2009), Αναστάσιος Δρίβας. Τα έργα (2012), Γ.Μ. Βιζυηνός. Στους δρόμους της λογιοσύνης. Κείμενα γνώσης, θεωρίας και κριτικής (2013), Melpo Axioti. République-Bastille (éd.-post., 2015). Οι συλλογές διηγημάτων Κόκκινες ουλές (2015) και Ζωντανοί ίσκιοι (2020) είναι οι πρώτες λογοτεχνικές της καταθέσεις.
